een stille bron van vernieuwing & creativiteit

We leven inmiddels al dagen zonder zon. Het seizoen blijft dit jaar trouw aan zichzelf. Ook met minimale vorst en sneeuw, is het onmiskenbaar winter.

Het grauwe daglicht brengt alle kleuren terug tot de vergrijsde, geneutraliseerde versie van zichzelf.
Al wat nu schittert zijn straatlantaarns, stoplichten en de kerstversiering die we aanbrengen als tegengif voor dat wat zo lastig te verdragen is – een gebrek aan licht, het gemis van warme kleurtonen.

De natuur heeft al lang haar conclusies getrokken. Dieren, bomen, planten … Ze trekken zich in de loop van de herfst terug in een boven- of ondergrondse winterslaap of vertrekken naar elders om te foerageren of te paren. De natuur beschikt over een wijsheid die wij misschien ergens kwijt zijn geraakt: planten en dieren weten dat het winter wordt en ze bereiden zich erop voor lang voordat het zo ver is.

Bomen laten hun blad los en passen hun sapstromen aan, dieren ontwikkelen een wintervacht, maken een warm en veilig hol met voedselvoorraden ondergronds en leggen een onderhuidse vetvoorraad aan die hen ofwel door de winterslaap helpt ofwel de lange vlucht naar het zuiden helpt volbrengen. Planten sterven bovengronds af om ondergronds het leven te bewaren voor “straks”. 
De natuur weet, anticipeert, accepteert en … vertrouwt.
Met een rotsvast geloof weten plant en dier dat het weer lente zal worden.

De winter is een onmisbare fase in hun cyclus. Een fase van rust, stilte, stilstand en herstel.
Een noodzakelijke periode. 
Het is ondenkbaar dat de winter wordt overgeslagen. Dat het afsterven in de herfst naadloos over zou gaan in de wedergeboorte in de lente.

De winter herbergt in zijn ogenschijnlijke levenloosheid een geheime bron van levenskracht en energie.

Ondanks de succesvolle aanpassing van ons mensen aan de zogeheten “ongemakken” van de winter middels elektrisch licht, georganiseerde verwarming en permanente voedselbevoorrading in winkels die soms niet eens het verschil tussen dag en nacht nog maken, zit de winter diep in onze psyche verankerd.

Ons aardse leven zelf, maar ook de diverse lichamelijke en psychische processen die we in die levenstijd doormaken, volgen de energie van de seizoenen lente, zomer, herfst winter.
Die lopen niet noodzakelijkerwijs synchroon met de meteorologische seizoenen.

Voor ons begon de winter aan het einde van het voorjaar van 2024, zonder dat we dat zo in de gaten hadden. We stonden volop in de startblokken om een nieuw begin te maken, maar als koning Winter heerst, kan de mens niet anders dan afwachten tot hij plaats wenst te maken voor het voorjaar. 

Het heeft bij ons gewinterd tot een paar weken geleden.

* Een dierbaar boek over de winter in mensenlevens is van de hand van Katherine May: Wintering, The power of rest and retreat in difficult times. Penguin Random House UK, 2020.